Stel dat je nu deze opdracht van mij zou krijgen. Een lijstje maken van alle dingen die het allerbelangrijkste of meest waardevol zijn in jouw leven nu. Een top 10 bijvoorbeeld. Waarschijnlijk schieten er meteen een aantal dingen door je hoofd die je erop zou zetten. Toch?
Maar....
Waar sta jijzelf op dat lijstje?
Had jij jezelf er überhaupt wel opgezet? Zat het tussen die dingen die er in je hoofd opplopte? Zo ja, fantastisch, jij bent geslaagd voor dit onderdeel en hoeft niet meer verder te lezen.
Maar dat zal niet bij iedereen zo zijn. En heel eerlijk, bij mij ook niet meteen. Niet omdat ik mezelf niet belangrijk vind, dat heb ik echt wel geleerd in de afgelopen 10-15 jaar, maar blijkbaar zit het er nog niet zo stevig in dat het meteen in op opkomt bij zo'n vraag. En dat was best even confronterend.
En toen ik de vraag 'Waar sta jijzelf op dat lijstje?' zag, dacht ik wel: 'Ja natuurlijk hoor ik daar ook op! Maar ook dat zal niet bij iedereen vanzelfsprekend zijn. Dat je jezelf belangrijk of waardevol genoeg vind om in je eigen top 10 te komen. En dat vind ik een pijnlijke en wat verdrietige gedachte. Want ik gun iedereen dat je dat van jezelf vindt. Dat je jezelf waardevol vindt en belangrijk! Dat je ertoe doet, ongeacht alles.
Maar ik weet ook dat dit iets kwetsbaars is, zowel op jonge leeftijd als bij volwassene. Dat invloeden (van buitenaf of van binnenuit) ervoor kunnen zorgen dat je dit gevoel over jezelf kwijtraakt. Want je waarde kun je niet kwijtraken, dat heb je nou eenmaal. Maar kan je connectie tot die eigenwaarde wel kwijtraken.
Maar gelukkig is daar wel goed mee te werken en kan je die verstoorde of beschadigde verbinding met jezelf weer repareren. Door bijvoorbeeld te werken aan zelfzorg, zelfkennis, begrip en inzicht, acceptatie en vergeving. Waardoor de compassie voor jezelf weer kan groeien en daarmee ook het gevoel van eigenwaarde.
Wil je hier graag ondersteuning bij, dat kan! Neem contact met me op en ik ga je helpen jezelf weer op jouw lijstje te krijgen!
コメント