top of page

Wat is voice dialogue (delenwerk)?

Foto van schrijver: Janine Veerman I Praktijk ViaMeaJanine Veerman I Praktijk ViaMea

Een techniek waarmee ik veel werk en daarnaast veel gebruik om te verduidelijken hoe innerlijke patronen kunnen werken, is delenwerk (officiële naam: voice dialogue). Maar ik merk dat de techniek nog niet veel bekendheid heeft hier in Nederland (al wordt dat wel steeds meer!). Dus voor de techniek-uitleg deze keer de beurt aan voice dialogue, ook wel delenwerk. Wat is het? Wat kan je ermee? Hoe kan het je helpen?

Het ontstaan van Delen

Vanuit voice dialogue zien we de mens als een verzameling van een heleboel subpersoonlijkheden. Nu is 'subpersoonlijkheden' misschien wat misleidend of verwarrend. Je kan het ook zien als alle patronen en strategieën die je (meestal in je vroege jeugd) hebt ontwikkeld. Laten we het voor nu delen noemen. Wanneer je wordt geboren is deze verzameling delen nog erg klein. Door alles wat we meemaken (situaties, andere mensen, opvoeding, trauma, reacties, enz) ontwikkelen we langzamerhand steeds meer delen, die ons helpen te dealen met de wereld om ons heen en ons beschermen. Dit ontwikkelen we dus aan de hand van onze persoonlijke situatie, waardoor iedereen op een eigen manier ontwikkelt en geen mens precies hetzelfde is. Zo heeft iedereen zijn eigen blauwdruk aan innerlijke delen.


Als kind sta je nog erg open in de wereld. Je hebt nog weinig levenservaring en begrijpt ook nog niet alles. Je handelt voornamelijk vanuit overlevingsinstinct en emoties. De eerste delen worden al heel snel ontwikkelt vanuit trial and error. Als kind wil je iets, je wilt van A (je huidige situatie) naar B (je gewenste situatie). Je gaat inzetten wat je bezit; drammen (boosheid), huilen (verdriet), grapjes (blijheid), enz. Het is maar net hoe jouw ouders/verzorgers/leerkrachten/enz daarop reageren (bewust en onbewust, verbaal en non-verbaal), want vanuit hun reacties ga je leren wat werkt en wat niet. Langzamerhand leer je jezelf een manier aan die het beste lijkt te werken. Een deel (strategie of patroon) is ontstaan.


Maar wie of waar ben IK dan in dat geheel?

De meeste delen ontstaan dus niet vanuit bewuste keuzes of rationeel denken, maar vanuit onze kinderlijke emotionele beleving en uitproberen. Wanneer we bijvoorbeeld angst ervaren (door afwijzing of een gebrek aan gezien of gehoord worden), gaan we een strategie ontwikkelen om dat te voorkomen. Deze strategie is dan ontwikkelt vanuit angst, en staat dan ook in dienst van angst.


Naar mate we ouder worden ontwikkelt onze centrale IK (of ego) zich steeds verder. Dit kan je zien als ons volwassen rationele denken. Dit deel van onszelf kan situaties overzien en informatie verbinden. Als klein kindje kan je dit nog niet goed. Dit ontwikkelt zich langzaam en ontwikkelt door tot ver in je 30e. Ze weten nog niet precies tot welk leeftijd dit blijft door ontwikkelen, maar het schuift steeds verder op (ik vermoed dat dit je leven lang doorontwikkeld). Dus naar mate je ouders wordt, ga je de wereld steeds beter begrijpen. Je gaat veel dingen waarschijnlijk ook anders zien. Als klein kindje had je afwijzingen misschien als opdracht tot harder werken gezien. Je bent daardoor een perfectionistisch, plichtsgetrouw of pusher deel gaan ontwikkelen in jezelf. Als volwassene begin je langzaam in te zien dat dit wellicht toch genuanceerder in elkaar zit. En dat maakt ook dat al die vroeg ontwikkelde delen soms uiteindelijk niet meer goed matchen. Vanuit je Centrale IK merk je dat het niet meer matcht bij hoe/wie je zou willen zijn, maar je lijkt er ook niet helemaal grip op te krijgen. Je vervalt steeds in oude patronen en manieren, ook al wil je het graag anders. Dit kan uiteindelijk zeer belemmerend worden.


Hoe krijgen we dan controle over onszelf?

Nu zou je denken dat de IK alle regie zou moeten hebben, maar dat klopt ook niet helemaal. In situaties van serieuze dreiging is het goed als angst kan beslissen. De ideale situatie zou zijn als de Centrale IK in harmonie samenwerkt met de emoties (angst, boosheid, verdriet en blijdschap). Dat het als een sterk team is, waarbij de Ik het overzicht bewaart en de emoties ondersteunen in ervaren, begrijpen en verwerken van alles wat we meemaken.

De 5 teamleden in onszelf

Innerlijke harmonie krijgen we wanneer onze primaire delen (IK, Angst, Boosheid, Verdriet en Blijdschap) goed samenwerken, ieder vanuit zijn eigen rol en functie.

  • IK: De IK is het overkoepelend bewuste rationele ego. Dit bewuste ego is het enige deel wat overzicht kan behouden over alles en verbindingen kan leggen. Overzicht en begrip over de situatie, maar ook over jezelf met al je delen en emoties. Bij Voice Dialogue wordt er gewerkt aan het versterken en ontwikkelen van dit bewuste ego, omdat iemand vanuit zijn IK:

    • overzicht heeft (kan hebben) over jezelf

    • kan reflecteren over zichzelf en de wereld om zich heen

    • een situatie vanuit verschillende perspectieven kan bekijken

    • rekening kan houden met verschillende facetten van een situatie of persoon

    • en vanuit daar een weloverwogen beslissing kan nemen hoe te handelen


  • Angst: De taak van Angst is het behoeden voor gevaar. Dat is de enige prioriteit die angst heeft. Alles wat angst doet (of wilt doen) is in dienst daarvan. Het gaat er dus niet om of het ook beleefd, leuk of gezond is. Zolang jij maar veilig blijft. Dit maakt dat Angst:

    • continu alert is op mogelijk gevaar of dreiging

    • zal kiezen voor de manier van handelen die het snelst veiligheid biedt

    • jouw ervan wilt behoeden dingen te doen die de veiligheid in gevaar brengen

Het nadeel van angst is dat hij niet altijd gemakkelijk doorontwikkeld. Iets wat je ooit als kind als onveilig hebt ervaren, zal angst blijvend als gevaar kunnen zien. En daar dan ook zo op willen reageren. Dit komt omdat de IK wel doorontwikkeld en dingen leert anders te zien, maar angst daar niet altijd automatisch in meegaat. Hoe angstiger de situatie was voor jouw als kind was, hoe vaster dit ligt opgeslagen in ons Angst- systeem.


  • Blijdschap: Blijdschap heeft als functie het ervaren van plezier, maar ook het zien van kansen en voelen van motivatie. Het willen van iets en zien van mogelijkheden. Vanuit blijdschap ben je geneigd 'ja!' te zeggen tegen kansen, uitdagingen en mogelijkheden. Het zorgt ervoor dat je ergens voor wilt gaan en dat je kunt genieten van dingen. Dit lijkt de emotie die we vooral moeten prioriteren, maar hij is niet beter of belangrijker dan de anderen. Disbalans kan ook bij Blijdschap ontstaan. Bijvoorbeeld wanneer iemand zichzelf heeft aangeleerd problemen of angstige situaties weg te lachen of te maskeren met clownesk gedrag. Dan wordt blijdschap als strategie ingezet om om te gaan met angst of verdriet. Dat kan op ten duur zorgen voor problemen.


  • Boosheid: Boosheid is de emotie met als functie onze grenzen te bewaken. Te kunnen reageren wanneer iets of iemand over onze grens gaat. Maar daarnaast ook het kunnen staan voor iets, onze principes, normen en waarden. Dat wat belangrijk voor ons is. Dit maakt dat bij de emotie boosheid ook daadkracht en passie horen. Het wordt ook wel eens vergeleken met het vuur in onszelf. Het is een krachtige emotie met veel power. De disbalans kan ontstaan wanneer we onszelf hebben aangeleerd dat deze power vooral moet worden geblokkeerd in onszelf. Of wanneer we deze power gaan inzetten als manier om te dealen met angst of verdriet. Doordat Boosheid zoveel power bevat kan het voor lastige situaties zorgen wanneer er een disbalans ontstaat. Deze power wordt dan oncontroleerbaar groot of juist niet goed bereikbaar in onszelf.


  • Verdriet: Verdriet heeft als doel verwerking, loslaten en weer verder kunnen. Dit ontstaat bij situaties van verlies. Verlies van een naaste door overlijden, maar ook verlies van een droom, verlangen, hoop of situatie in je leven. Verdriet helpt ons dit verlies te accepteren, te voelen, te kunnen schakelen om vervolgens weer door te kunnen. Hier kan een disbalans ontstaan wanneer we verdriet bijvoorbeeld als strategie hebben leren inzetten bij angst of boosheid. Of wanneer we hebben geleerd dat verdriet niet mag of zwak is.


Hoe kom je dan tot innerlijke harmonie?

Ik beschreef bij ieder 'teamlid' de functies, maar ook de mogelijke verstoringen die kunnen leiden tot een disbalans. Hier is gelukkig wel goed mee te werken. Eerst is er dan bewustwording en begrip nodig, om te leren doorzien wat er gebeurd in jezelf. Zo leer je begrijpen wat maakt dat je soms reageert op de manier die je doet, en waarom je er niet altijd controle over hebt. Daarna is er dan verwerking en ontwikkeling nodig, zodat alle teamleden weer in balans komen met elkaar.

In sommige situaties kom je zelf tot deze bewustwording, begrip, verwerking en ontwikkeling. Door eigen ervaringen of met hulp van een vriend/vriendin of ouder. Maar dat lukt niet altijd. Het kan zijn dat je wat vastloopt doordat:

  • je niet precies weet wat er vroeger dan zo angstig was

  • je niet kunt achterhalen wat maakt dat je sommige strategieën blijft houden

  • je niet goed weet hoe je daarachter kan komen

  • je niet goed weet wat je moet doen om het te verwerken


Gelukkig is er dan ook vaak wel een oplossing! Je hoeft het namelijk niet allemaal alleen te weten, begrijpen of doen. Het kan zijn dat de ondersteuning van een coach, psycholoog of therapeut je hierin kan helpen!


Herken je jezelf hierin? En wil je daar iets mee? Loop je vast in belemmerende strategieën of patronen in jezelf? En krijg je er maar moeilijk echt grip op, maar wil je het toch echt liever anders? Neem contact met me op en ik kan met je kijken wat ik voor je kan beteken!


Je kan het contactformulier invullen op de website, maar ook mailen naar info@praktijkviamea.nl of appen naar 0613710195. Ik help je verder!









4 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comentários


bottom of page